5 بازی مختلف برای سگ ها

1. واکشی

تقریباً هر سگی از بازی واکشی هیجان زده می شود، زیرا این یک بازی کلاسیک برای انسان و سگ است. تنها چیزی که نیاز دارید یک حیاط، پارک یا زمین، یک توپ تنیس یا فریزبی و یک سگ مشتاق برای تفریح است. Fetch یک بازی عالی برای سگ های پرانرژی است. این تمرینات بدنی زیادی را فراهم می کند و در عین حال به آنها کمک می کند غریزه خود را برای دویدن برآورده کنند. همچنین می تواند سگ شما را از نظر ذهنی درگیر کند و با امتحان کردن اشیاء مختلف برای دویدن دنبالش کند. به عنوان مثال، یک فریزبی ممکن است کمی پیچیده تر باشد و در عین حال سرگرم کننده تر در هوا باشد. سعی کنید ارتفاع، فاصله و جهت پرتاب های خود را تنظیم کنید تا سگ خود را علاقه مند نگه دارید. فراموش نکنید که هر بار که سگ خود اسباب بازی خود را به شما برمی گرداند، تمجید کنید تا بتوانید یک بار دیگر آن را پرتاب کنید.

2. طناب کشی

یکی دیگر از بازی های کلاسیک که بیشتر سگ ها دوست دارند، بازی طناب کشی است. برای بازی در فضای باز و سرپوشیده عالی است، طناب کشی برای سگ شما سرگرم کننده و جذاب است. به علاوه، تمام آن کشیدن و کشیدن منبع خوبی برای تمرین بدنی است. از هیجان بیش از حد سگ خود با این بازی خودداری کنید و اجازه ندهید کودکان این بازی را بازی کنند. چند نکته را که باید در نظر داشته باشید: اگر در حال بازی طناب کشی با یک توله سگ هستید مراقب باشید. به یاد داشته باشید، دهان توله سگ ها به طور کامل شکل نگرفته است و آنها هنوز دندان های شیری خود را دارند. هر بار فقط چند ثانیه به آرامی بکشید. اگر خیلی کم به نظر می رسند، سایر فعالیت های بازی را کشف کنید. هنگام بازی طناب کشی، سلامت دندان و لثه سگ خود را در نظر داشته باشید. از چیزی استفاده کنید که به داخل دهان آنها آسیب نرساند. سعی کنید از طناب یا اسباب بازی سگ ساخته شده از لاستیک نرم استفاده کنید. اگر سگ شما سابقه آسیب به کمر و گردن دارد، تا زمان صحبت با دامپزشک خود فعالیت دیگری را امتحان کنید.

3. Hide the Treat یا Hide & Seek

 اگر به دنبال انجام بازی‌های ذهنی تحریک‌کننده برای سگ‌ها هستید، نمی‌توانید با مخفی کردن این بازی اشتباه کنید. این بازی غنی سازی سگ یک راه سرگرم کننده برای آنها برای تمرین مهارت های حل مسئله است. به سادگی با مالیدن غذا روی چند نقطه در طول مسیر به فضای مخفی آن، ردی را ترک کنید، سپس آن را در جایی قرار دهید که پیدا کردن آن برای سگ شما چالش برانگیز است. همانطور که سگ شما جستجو می کند، سعی کنید از زبان هایی مانند "گرم" و "سرد" استفاده کنید زیرا سگ شما از غذا نزدیک و دورتر می شود. تغییر لحن خود از یک "سرد" آرام به "گرم" یا "گرم" هیجان انگیز، مهارت های گوش دادن آنها را تقویت می کند، اگرچه قبل از اینکه آنها واقعاً بفهمند نیاز به آموزش است.

4. شکار را تعقیب کنید

غرایز طبیعی شکار سگ خود را به روشی مثبت آزاد کنید که منجر به پریدن سنجاب‌های محلی روی درخت نشود. این بازی از یک میله لاس زدن استفاده می کند. میله عشوه گری یک میله یا چوب بلند است که یک طناب به یک سر آن وصل شده است. می توانید یک میله لاس زدن بخرید یا با کمی DIY یکی بسازید. یک اسباب بازی را به طناب میله معاشقه ببندید و آن را به آرامی بکشید، گهگاهی در حالی که سگ شما آماده می شود متوقف شود. مطمئن شوید که به سگتان اجازه می‌دهید به صورت دوره‌ای اسباب‌بازی را به عنوان جایزه «گرفتن» آن را به دست بیاورد تا اعتماد به نفس پیدا کند و علاقه خود را از دست ندهد.

5. آموزش چابکی

اگر برای رفتن به سطح بعدی آماده هستید، آموزش چابکی راهی برای رفتن است. تمرین چابکی نهایت تحریک ذهنی و جسمی برای سگ است. این به سگ شما کمک می کند تا انرژی اضافی را بسوزاند و به او کمک می کند تا برای یک چرت طولانی یا یک خواب آرام شبانه خسته شود. یک مسیر مانع در حیاط یا پارک با اشیاء اطراف خانه راه اندازی کنید. می‌توانید از جعبه‌هایی برای پرش، مخروط‌هایی که بین آن‌ها می‌بافند و هر چیز دیگری که به ذهنتان می‌رسد استفاده کنید. اگر هولا هوپ دارید، به آن‌ها بیاموزید که از میان آن بپرند و البته در حین پیشرفت، به آن‌ها هدیه بدهید.

منبع

علائم کم خونی سگ چیست؟

ساده ترین و رایج ترین علامت بالینی کم خونی از دست دادن رنگ صورتی طبیعی لثه است. هنگام معاینه ممکن است صورتی کم رنگ تا سفید به نظر برسند. سگ های کم خون نیز استقامت یا انرژی کمی دارند، بنابراین بی حال به نظر می رسند یا راحت تر خسته می شوند. علاوه بر این، کاهش وزن، تنفس سخت، از دست دادن اشتها، ضربان قلب سریعتر، یا علائم از دست دادن خون (خون بینی، خون در مدفوع، ادرار یا استفراغ) نیز ممکن است دیده شود. رنگ پریدگی لثه و بی حالی نشان دهنده نیاز به انجام آزمایش خون است.

کم خونی چگونه تشخیص داده می شود؟

آزمایشات متعددی برای تشخیص کم خونی روی نمونه خون انجام می شود. رایج ترین آزمایش، حجم سلولی بسته (PCV) یا هماتوکریت (HCT) است. این آزمایشات اغلب به عنوان بخشی از شمارش کامل سلول های خونی (CBC) انجام می شود. در یک سگ معمولی، 35 تا 55 درصد خون را گلبول های قرمز تشکیل می دهد. اگر PCV کمتر از 35٪ باشد، سگ به طور کلی کم خون در نظر گرفته می شود. آزمایش‌های دیگر برای تعیین اینکه آیا سگ کم خون است یا خیر، شامل تعداد گلبول‌های قرمز و تعداد هموگلوبین است.

چه آزمایش های دیگری در هنگام کم خونی سگ مهم است؟

هنگامی که شواهدی مبنی بر کاهش تعداد گلبول‌های قرمز خون وجود دارد، مهم است که بدانیم آیا مغز استخوان در پاسخ به گلبول‌های قرمز از دست رفته، تعداد بیشتری گلبول قرمز جدید تولید می‌کند یا خیر. هنگامی که بدن کم خونی را حس می کند، گلبول های قرمز نابالغ (جوان) را از مغز استخوان به طور پیش از موعد آزاد می کند و این گلبول های قرمز نابالغ به نام رتیکولوسیت ها را می توان برای شناسایی آسان تر روی اسمیر خون رنگ آمیزی کرد. وجود افزایش تعداد رتیکولوسیت ها نشان می دهد که کم خونی پاسخگو است. این بدان معنی است که بدن کم خونی (پاسخ) را شناسایی کرده است و سعی می کند کمبود را با آزادسازی گلبول های قرمز نابالغ اصلاح کند. اکثر آنالایزرهای خون خودکار وجود رتیکولوسیت ها را تشخیص می دهند تا به دامپزشک شما کمک کنند تا به سرعت پاسخ بدن به کم خونی را تعیین کند.

مطالعه دقیق اسمیر خون همچنین برای جستجوی انگل‌های خونی که ممکن است باعث تخریب گلبول‌های قرمز خون شوند و سلول‌های غیرطبیعی که می‌توانند نشان‌دهنده لوسمی (تعداد بالای گلبول‌های سفید خون) باشند، مهم است. علاوه بر این، آزمایش آگلوتیناسیون اسلاید می تواند برای کمک به رد وجود کم خونی همولیتیک خودایمنی انجام شود (برای اطلاعات بیشتر در مورد این بیماری به جزوه "کم خونی همولیتیک خود ایمنی در سگ ها" مراجعه کنید).

در صورتی که این نگرانی وجود داشته باشد که مغز استخوان به وضعیت کم خونی پاسخ نمی دهد (کم خونی پاسخگو یا غیربازسازنده) بیوپسی یا آسپیراسیون مغز استخوان انجام می شود. نمونه ای از مغز استخوان برداشته شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد و اطلاعات ارزشمندی در مورد وضعیت آن ارائه می شود و گاهی اوقات علت کم خونی آشکار می شود.

پروفایل های بیوشیمیایی و آزمایش ادرار از دیگر آزمایش های مهم برای سگ های کم خون هستند. این آزمایشات عملکرد اندام و سطوح الکترولیت را ارزیابی می کند که اطلاعات مهمی در مورد سلامت کلی سگ ارائه می دهد.

معاینه انگل مدفوع برای شناسایی وجود انگل در دستگاه روده که ممکن است باعث از دست دادن خون شود، مهم است. مطالعات تصویربرداری مانند رادیوگرافی (اشعه ایکس) یا اولتراسوند ممکن است برای کمک به تعیین علت توصیه شود.

منبع

درمان پنومونی (ذات الریه) در سگ ها

پس از اینکه حیوان خانگی با این بیماری تشخیص داده شد، احتمالاً می خواهید بدانید که چگونه ذات الریه در سگ ها را درمان کنید. در حالی که ذات الریه یک بیماری جدی است که ممکن است زندگی را به خطر بیندازد، این بیماری با مراقبت های پزشکی واجد شرایط قابل درمان است و بیشتر سگ ها به طور کامل بهبود می یابند، اگرچه خطر بروز مجدد این بیماری وجود دارد. اگر دامپزشک نتواند علت اصلی را تعیین کند، پنومونی مکرر خطر بیشتری دارد.

درمان پنومونی و همچنین هزینه درمان به علت آن بستگی دارد. به عنوان مثال، آنتی بیوتیک ها اغلب برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شوند و ممکن است به مدت سه تا چهار هفته و شاید مدتی پس از از بین رفتن عفونت نیاز داشته باشند. دامپزشک شما همچنین ممکن است داروهایی را برای جلوگیری از ورود عفونت های جدید به ریه ها تجویز کند.

یک توله مبتلا به ذات الریه معمولاً باید در بیمارستان حیوانات ما بستری شود تا بتوانیم تنفس آنها را کنترل کرده و دارو تهیه کنیم. نظارت دقیق و طیف وسیعی از داروها ممکن است برای مدیریت علائم ضروری باشد، از آنتی بیوتیک ها گرفته تا گشادکننده های برونش، خلط آورها و گاهی اوقات حتی استروئیدها.

با ذات الریه آسپیراسیون، دامپزشک ممکن است سعی کند از ساکشن استفاده کند تا مواد خارجی را از ریه ها که باعث این مشکل شده است خارج کند.

دامپزشک ممکن است از نبولایزر یا مرطوب کننده برای شل کردن مخاط استفاده کند. برای کمک به توله سگ شما برای سرفه کردن مخاط ممکن است به جلسات ورزشی مختصری نیاز باشد. در موارد شدید، سطح اکسیژن ممکن است پایین باشد و دامپزشک شما ممکن است اکسیژن مکمل را برای کمک به بدن برای دریافت اکسیژن کافی در گردش توصیه کند. گاهی اوقات، بافت آسیب دیده ریه باید با جراحی برداشته شود.

پنومونی در سگ ها: درمان خانگی
بسته به شدت پنومونی سگتان، ممکن است بتوانید آنها را در خانه درمان کنید. اگر ذات الریه خفیف باشد، دامپزشک شما ممکن است استراحت در بستر را تجویز کند و ممکن است نیاز به تجویز آنتی بیوتیک هر روز داشته باشید. معمولاً بهتر است برای جلوگیری از ناراحتی معده به آنها غذا بدهید. سطح فعالیت باید تا زمانی که حداقل یک هفته بدون علائم باشد، به حداقل برسد.

مرطوب کردن یکی دیگر از راه حل های محبوب است. دامپزشک شما ممکن است دوش آب گرم را برای حدود 15 دقیقه 3 تا 5 بار در روز توصیه کند. سگ خود را با در بسته در حمام بگذارید. این فرآیند رسما به عنوان نبولیزاسیون و کوپاژ نامیده می شود و به شکستن مخاط در راه های هوایی تحتانی کمک می کند.

وعده های غذایی مغذی نیز برای کمک به بهبودی سگ شما حیاتی خواهد بود. ممکن است بخواهید غذای دوست چهارپای خود را گرم کنید و غذای کودک یا غذای کنسرو شده با بوی دلپذیر به او بدهید تا به آنها کمک کند تا به خوردن علاقه پیدا کنند. دامپزشک شما همچنین ممکن است داروهایی برای تحریک اشتها تجویز کند. در برخی موارد، سگ شما ممکن است به یک لوله تغذیه و مایعات IV تجویز غذاهای درمانی برای سگ  و جلوگیری از کم آبی بدن نیاز داشته باشد.

اطمینان حاصل کنید که تمام روش های درمانی، توصیه ها و نسخه های ارائه شده توسط دامپزشک خود را برای کاهش خطر عود دنبال می کنید. به طور معمول، بهبودی حداقل 3 تا 5 هفته طول می کشد و سگ شما احتمالاً حداقل به مدت 4 هفته به آنتی بیوتیک نیاز خواهد داشت. دامپزشک شما ممکن است بخواهد پس از مصرف آنتی بیوتیک به مدت 2 هفته از قفسه سینه عکسبرداری کند تا پیشرفت بیماری را بررسی کند و بگوید چه مدت دیگر برای بهبودی به دارو و استراحت نیاز دارد.

توجه: توصیه های ارائه شده در این پست برای مقاصد اطلاعاتی در نظر گرفته شده است و توصیه پزشکی در مورد حیوانات خانگی نیست. برای تشخیص دقیق وضعیت حیوان خانگی خود، لطفاً با دامپزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

منبع

چگونه از توله سگ مراقبت کنیم؟

خوشامد گفتن به یک توله تازه وارد شده به خانه‌تان، واقعا هیجان انگیز است، ولی قبل از آن مطمئن شوید که کاملا آماده هستید و خانه و باغ برای ورود نوزاد، امن وسالم است.

پت شاپ آنلاین

توله‌ی تازه متولد شده

در یک زایمان طبیعی وسالم، هریک از نوزادان مدت کوتاهی پس از تولد، راه خود را به سوی منبع شیر پیدا می‌کنند. درطی یکی دو روز تولد، نوزاد از اولین شیر مادر، آنتی بیوتیک‌های حفاظتی را که برای عبور از ۶ تا ۱۰ هفته اول زندگی‌اش ضروری می‌باشد، دریافت می‌کند. اکثر نوزادان در چند هفته اول زندگی از شیر مادر تغذیه می‌کنند (مطمئن شوید که تمام توله‌ها، از شیر مادر به طور کامل تغذیه می‌کنند).

بعد از ۶ تا ۱۰ هفته می‌بایست در زمان مناسب غذای جامد را شروع کرده و آنها را از شیر بگیرید. مادر، توله‌ها و حتی مدفوع آنها را تمیز می‌کند، با این وجود شما باید به طور مرتب روزنامه‌ی کف محل نگهداری نوزادتان را عوض کنید. توله‌ها در زمان تولد هم کور و هم کر می‌باشند. بین سنین ۱۰ تا ۱۴ روزگی، چشمهایشان را باز می‌کنند. اگرچه حدودا ۷ روز نیاز است تا بتوانند بر اشیا تمرکز کنند. فعالیت گوش زمانی آغاز می‌شود که کانال شنوایی باز شود. این عمل بین سنین ۱۳ تا ۱۷ روزگی اتفاق می‌افتد.

->> خرید غذای سگ

->> خرید باکس حمل سگ

مراقب علائم هشدار دهنده بیماری باشید!

زمان برای توله سگ ها حیاتی است چون آنها نمی توانند برای خودشان کاری انجام دهند. اگر متوجه هر نوع وضع غیر عادی در ظاهر یا رفتار آنها شدید توصیه می شود فورا با دامپزشک برای رفع مشکل قبل از اینکه وضع بدتر شود، تماس بگیرید. بعضی از علائمی که باید مراقبآنها باشید شامل تهوع، گریه زیاد، اسهال، طرد شدن توسط مادر یا اگر توله از هیچ کس دیگری شیر نخورد، می باشد.

پت شاپ در کیش

چه زمانی باید توله سگ تازه متولد شده را نزد دامپزشک برد؟

دامپزشک ناظر توصیه می کند که اقدامات سلامتی را برای او فراهم کنید چون خطرات زیادی وجود دارد که افراد عادی از آن اطلاعی ندارند. توله سگ های تازه متولد شده قادر به شنیدن، دیدن یا حتی دفع مدفوع خود نیستند و به همین دلیل دچار بسیاری از بیماری ها و مشکلات بهداشتی هم می شوند. از دامپزشک تان بخواهید توضیحاتی در مورد نحوه مراقبت از توله سگ ها در زمان تولد به شما بدهد.

پت شاپ اسکای پت