اضطراب و افسردگی در سگ ها

علت افسردگی و اضطراب در سگ چیست؟

یک تغییر عمده یا یک رویداد ناراحت کننده در زندگی سگ گاهی اوقات می تواند علائم افسردگی و/یا اضطراب را به همراه داشته باشد. به عنوان مثال، از دست دادن صاحبش یا یک حیوان همراه، یا حتی احساس غم و اندوهی که توسط اطرافیانشان تجربه می شود، همگی می توانند بر احساسات کلی سگ تأثیر بگذارند. تغییرات بزرگ زندگی، مانند نقل مکان به یک خانه جدید، یک نوزاد جدید یا یک حیوان خانگی جدید نیز ممکن است بر احساسات سگ تأثیر بگذارد. به طور کلی، هر تغییر قابل توجهی در برنامه روزانه سگ شما ممکن است علائم افسردگی یا اضطراب را به همراه داشته باشد.

چگونه بفهمم سگم افسردگی دارد؟

علائم افسردگی در سگ ها مشابه علائمی است که افراد تجربه می کنند. علائم رایج شامل سطوح پایین فعالیت، از دست دادن علاقه به چیزهایی است که زمانی از آنها لذت می بردند، و تغییر در عادات غذایی و/یا خوابیدن. برخی از سگ‌ها نیز ممکن است نشانه‌هایی از پرخاشگری، از جمله زوزه یا ناله غیرمشخصه را نشان دهند.

چگونه بفهمم سگم اضطراب دارد؟

علائم اضطراب در سگ ها ممکن است شامل لرزش، دم کشیدن، پنهان شدن، کاهش فعالیت و رفتارهای فرار غیرفعال باشد. آنها همچنین ممکن است علائم وحشت از جمله نفس نفس زدن، قدم زدن و رفتار فرار فعال را تجربه کنند. علائم فیزیکی اضطراب در سگ ها ممکن است شامل فعالیت سیستم عصبی خودمختار سمپاتیک، مانند اسهال، یا ضایعاتی باشد که باعث می شود بدن خود را لیس بزنند یا گاز بگیرند.

چگونه می توانم به درمان افسردگی یا اضطراب سگم کمک کنم؟

خبر خوب این است که سگ ها اغلب می توانند به تنهایی بر افسردگی و/یا اضطراب غلبه کنند. بسته به سگ و موقعیت، ممکن است روزها تا ماه ها طول بکشد. مهم نیست که چه باشد، عشق و مراقبت صاحبان آنها و گاهی راهنمایی های دامپزشک شما می تواند به آنها کمک کند تا بر مشکلات غلبه کنند.

صاحبان حیوانات خانگی می توانند تکنیک های زیر را امتحان کنند:

به سگ خود توجه بیشتری نشان دهید. اما منتظر بمانید تا برخی از نشانه های شادی مانند دم تکان دادن را ببینید و به آنها برای آن رفتار پاداش دهید. سگ خود را با پیاده روی منظم، زمان بازی و سایر فعالیت هایی که می دانید از آن لذت می برد، فعال نگه دارید. اگر علائم سگ شما مربوط به از دست دادن یک حیوان خانگی است، در نظر بگیرید حیوان خانگی دیگری بگیرید یا شروع به معاشرت با حیوانات خانگی دیگر کنید. بسته به شدت علائم، دامپزشک شما ممکن است داروهای ضد اضطراب و همچنین تکنیک های مدیریت رفتار را توصیه کند.

در برخی موارد، افسردگی و/یا اضطراب ممکن است نشانه ای از یک بیماری زمینه ای در سگ باشد. اگر حیوان خانگی شما اخیراً تغییر بزرگی در زندگی یا رویداد ناراحت کننده ای را تجربه نکرده است، با دامپزشک خود در مورد اینکه چه چیز دیگری می تواند او را آزار دهد صحبت کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اضطراب و افسردگی در سگ‌ها یا جستجوی گزینه‌های درمانی، با دامپزشک جنوب شرقی ممفیس تماس بگیرید تا امروز یک قرار ملاقات رزرو کنید.

منبع

چرا تمیز کردن دندان برای سگ ها مهم است؟

سلامت دهان و دندان سگ شما، مانند سلامتی شما، جزء مهمی از سلامت کلی آنها است. در سن سه سالگی، سگ ها اغلب علائم بیماری پریودنتال (بیماری لثه) را نشان می دهند. این شروع زودرس بیماری های دندانی می تواند عواقب طولانی مدت جدی برای سلامتی آنها داشته باشد.

بیماری پریودنتال با بیماری قلبی در انسان مرتبط است و به نظر می رسد که این موضوع در مورد همراهان سگ ما نیز صادق باشد.

ارتباط بین بیماری قلبی و بیماری پریودنتال در سگ ها به دلیل ورود باکتری از دهان به جریان خون است که باعث آسیب عملکرد قلب و اختلال در عملکرد سایر اندام ها می شود. این نگرانی‌های سلامتی علاوه بر درد مشهودتر ناشی از فرسایش لثه و دندان‌های از دست رفته یا آسیب دیده است.

روال های مراقبت از بهداشت دهان و دندان در خانه همراه با درمان های دندانی می تواند به سگ شما کمک کند دندان های خود را تمیز نگه دارد و پلاک و جرم دندان را کنترل کند. با این حال، بهترین راه برای تمیز و سالم نگه داشتن دهان سگتان این است که او را برای معاینه سالانه دندانپزشکی و تمیز کردن بهداشتی به دامپزشک ببرید.

اگر سگ شما تمیزکاری حرفه ای سالانه دریافت نکند، التهاب لثه، بیماری پریودنتال، بوی بد دهان و در موارد شدید، درد، پوسیدگی دندان و از دست دادن دندان ممکن است رخ دهد.

آنچه در طول یک قرار ملاقات دندانپزشکی سگ اتفاق می افتد

دامپزشکان ویندزور ما در مرکز دامپزشکی و مراقبت سرطان نیوانگلند توصیه می‌کنند که سگ خود را حداقل سالی یک بار یا اگر از مشکلات دندانی شدیدتر یا مکرر رنج می‌برند، برای یک قرار ملاقات دندانپزشکی بیاورید تا از پوسیدگی دندان و بیماری پریودنتال جلوگیری شود. هنگامی که سگ خود را برای معاینه دندانپزشکی به مرکز دامپزشکی و مراقبت سرطان نیوانگلند می آورید، دامپزشکان ما معاینه کامل دهان و دندان را انجام می دهند و به دنبال علائم مشکلات دندانی می گردند، مانند:

• دندان های اضافی یا دندان های شیری باقی مانده
  
• خونریزی اطراف دهان
• تورم یا درد در داخل یا اطراف دهان
  
• ایجاد پلاک یا جرم روی دندان ها
  
• تغییر رنگ دندان ها دندان های لق یا شکسته
  
• بوی بد دهان

دامپزشکان ما همه حیوانات خانگی را معاینه می کنند تا اطمینان حاصل کنند که آنها به اندازه کافی سالم هستند تا بتوانند بیهوشی را انجام دهند و در صورت لزوم، تشخیص های اضافی را انجام می دهند تا اطمینان حاصل شود که معاینه دندان در حین بیهوشی برای حیوان خانگی شما بی خطر است. ما یک معاینه کامل دندان به دندان را انجام می‌دهیم، پس از اینکه حیوان خانگی شما بی‌خطر آرام‌سازی شد (درست مانند کاری که دندان‌پزشک در طول معاینه انجام می‌دهد) با ترسیم نمودار کامل می‌شود.

ما دندان های سگ شما را چه در بالای خط لثه و چه در زیر خط لثه تمیز و جلا می دهیم، در حالی که او به راحتی و ایمن آرام می گیرد. ما دندان‌ها را بررسی کرده و اشعه ایکس می‌کنیم، سپس از یک فلوراید درمانی برای کمک به محافظت در برابر پوسیدگی و آسیب بعدی قبل از استفاده از سیلانت دندان برای جلوگیری از تجمع پلاک استفاده می‌کنیم.

اگر سگ شما بیماری پریودنتال پیشرفته داشته باشد، ما با شما همکاری خواهیم کرد تا یک طرح درمانی ایجاد کنیم که به بازگرداندن دهان سگ شما به حالت بدون درد و سالم کمک می کند.

چگونه سگ خود را برای تمیز کردن دندان آماده کنیم؟

1. برای معاینه فیزیکی به دامپزشک خود مراجعه کنید

سگ شما توسط دامپزشک معاینه می شود تا اطمینان حاصل شود که او برای انجام این عمل به اندازه کافی سالم است. پزشک قلب او را از نظر سوفل یا سایر ناهنجاری ها معاینه می کند. اگر سگ شما هر گونه نگرانی قلبی دارد، دامپزشک ممکن است رادیوگرافی قفسه سینه یا مشاوره قلب و عروق را توصیه کند. دامپزشک همچنین به دنبال علائم کم خونی بر روی غشاهای مخاطی خواهد بود.

2. کارهای آزمایش خونی را انجام دهید

گرفتن خون از سگ شما برای بررسی عملکرد کبد و کلیه او مطمئن ترین راه برای تعیین اینکه آیا او برای آرام بخشی مناسب است یا خیر. آزمایش خون به ویژه در سگ های مسن اهمیت دارد زیرا می تواند بیماری کلیوی یا کبدی را در مراحل اولیه تشخیص دهد. سگی که این علائم را تجربه می کند نباید تحت بیهوشی قرار گیرد.

3. آنتی بیوتیک را شروع کنید

به سگ‌هایی که دارای عفونت‌های شدید دندانی یا التهاب لثه هستند، چند روز قبل از عمل، به‌طور مکرر آنتی‌بیوتیک داده می‌شود تا از عوارض جلوگیری شود و سعی شود عفونت پاک شود.

4. شب قبل روزه بگیرید

اگر سگ شما در حال تمیز کردن دندان است، باید غذا و آب را حدود 12 ساعت قبل از انجام عمل از او دور نگه دارید. روزه گرفتن برای جلوگیری از استفراغ سگ شما در حین آرام‌بخشی ضروری است که می‌تواند منجر به عوارض جدی شود. شب قبل از عمل دندانپزشکی سگ خود را ناشتا بگیرید یا دستورالعمل های خاصی را از دامپزشک خود دریافت کنید.

منبع

چرا سگ ها مدفوع می خورند و چگونه آن را متوقف کنیم؟

از بین تمام عادات نفرت انگیزی که سگ های ما دارند - نوشیدن از توالت، غلتیدن در گل و لای باتلاق، لیسیدن باسنشان - هیچ چیز بیشتر صاحبان آنها را منزجر نمی کند تا اینکه فکر کنند چرا سگ ها مدفوع می خورند. انگیزه آنها ممکن است این نباشد که ما انسان ها را آزار دهند، اما مطمئناً اینطور است. در حقیقت، به حدی است که کشف اینکه سگ شما مدفوع می‌خورد اغلب به عنوان دلیلی ذکر می‌شود که مردم سعی می‌کنند سگ را به خانه بازگردانند یا حتی اتانازی را انتخاب کنند.

یک نام علمی برای این عادت مدفوع خواری وجود دارد - کوپروفاژی (kop-ruh-fey-jee-uh) - و همچنین دلایل رفتاری و فیزیولوژیکی که برخی از سگ ها مدفوع را یک غذای لذیذ می دانند. اگر مدفوع خوار دارید، ناامید نشوید. راه‌هایی برای از بین بردن این عادت و حتی برخی راه‌حل‌های بدون نسخه وجود دارد. اگرچه توسط علم عمیقاً بررسی نشده است - مطالعات کمی در مورد آن وجود دارد - مدفوع خواری یک پدیده نسبتاً رایج در سگ ها است. در یک مطالعه در سال 2012 که در کنفرانس سالانه انجمن دامپزشکی آمریکا از رفتار حیوانات ارائه شد، محققان به رهبری دکتر بنجامین هارت از دانشگاه کالیفرنیا، دیویس، دریافتند که:

16 درصد (از هر 6) سگ‌ها به‌عنوان مدفوع خواران «جدی» طبقه‌بندی می‌شوند که به این معنی است که آنها پنج بار در عمل دستگیر شده‌اند. 24 درصد از سگ های مورد مطالعه (از هر چهار یک نفر) حداقل یک بار در حال خوردن مدفوع مشاهده شدند هارت نوشت: «نتیجه‌گیری ما این است که خوردن مدفوع تازه بازتابی از استعداد ذاتی سگ‌های اجدادی است که در طبیعت زندگی می‌کنند که از اعضای بسته در برابر انگل‌های روده‌ای موجود در مدفوع محافظت می‌کند که گهگاه می‌تواند در لانه/منطقه استراحت رها شود.» ترجمه: در DNA سگ خوردن مدفوع وجود دارد.

این مطالعه شامل دو نظرسنجی جداگانه بود که برای حدود 3000 صاحب سگ ارسال شد. در حالی که خوردن مدفوع برای حساسیت های انسانی نفرت انگیز است، اما از نظر سگ سانان واقعاً بد نیست. سگ‌ها به‌عنوان لاشخور تکامل یافته‌اند و هر چیزی را که روی زمین یا در انبوه زباله‌ها پیدا می‌کنند می‌خورند، بنابراین ایده‌های آن‌ها از غذاهای تیز تا حدودی با ما متفاوت است. استیون آر. لیندسی، رفتارشناس حیوانات، در کتاب راهنمای رفتار و تربیت سگ کاربردی خود می گوید که کوپروفاژی «ممکن است یکی از چندین رفتار بقای اشتهاآور باشد که برای مقابله با ناملایمات دوره ای گرسنگی تکامل یافته است». به عبارت دیگر، وقتی غذا کمیاب است، نمی‌توانید حساس باشید.

خوردن مدفوع برای سگ ها و توله سگ ها عادی است

برای برخی از گونه ها، مانند خرگوش ها، خوردن مدفوع راهی کاملاً طبیعی برای به دست آوردن مواد مغذی کلیدی است. در واقع، اگر خرگوش ها را از انجام این کار منع کنید، آنها دچار مشکلات سلامتی می شوند و خرگوش های جوان رشد نمی کنند. خوشبختانه سگ ها نیازی به تغذیه از این طریق ندارند. با این حال، مدفوع خوردن یک رفتار طبیعی و طبیعی سگ در برخی از مراحل زندگی است.

سگ های مادر توله های خود را لیس می زنند تا از آنها بخواهند که آنها را از بین ببرند و با خوردن آن مدفوع خود را در حدود سه هفته اول پس از تولد پاک می کنند. توله سگ ها نیز به طور طبیعی این رفتار را انجام می دهند، مدفوع خود (اتوکوپروفاژی)، مدفوع سگ های دیگر (آلوکوپروفاژیا)، و همچنین مدفوع گربه ها و سایر حیوانات را می خورند. برخی از سگ‌ها کود اسب و فضولات غاز را جذاب می‌دانند. خوردن مدفوع خود بی ضرر است، اما اگر مدفوع آلوده به انگل، ویروس یا سم باشد، مصرف مدفوع حیوانات دیگر ممکن است باعث مشکلات سلامتی شود. در بیشتر موارد، این رفتار قبل از اینکه توله سگ حدود نه ماهه شود، محو می شود.

حقایقی در مورد سگ هایی که مدفوع می خورند

هنگامی که در توله سگ ها رخ می دهد، کوپروفاژی (معروف به مدفوع خوردن) به طور کلی بخشی از فرآیند کاوش در جهان اطراف آنها در نظر گرفته می شود. بیشتر توله‌ها با بو کردن راضی می‌شوند، اما تعداد کمی مانند بچه‌های انسان می‌خواهند همه چیز از جمله مدفوع را در دهان خود بگذارند. یک واقعیت عجیب: سگ ها به ندرت مدفوع نرم و بد شکل یا اسهال می خورند. به نظر می رسد که آنها عمدتاً به سمت مدفوع سفت جذب می شوند. مدفوع یخ زده، به ویژه، با ذوق خورده می شود! (دلیلی وجود دارد که صاحبان سگ اصطلاح "مدفوع" را ابداع کرده اند.) هارت در مطالعه خود مشاهدات دیگری در مورد اینکه چرا سگ ها مدفوع می خورند بیان کرد:

کوپروفاژی در خانواده های چند سگ شایع تر بود. در خانه های تک سگ، تنها 20 درصد سگ ها عادت به خوردن مدفوع داشتند، در حالی که در خانه هایی با سه سگ، این عادت به 33 درصد افزایش یافت.

منبع

علائم، علل و درمان دهیدراته شدن بدن سگ

کم آبی یک اورژانس رایج است که توسط دامپزشکان ما در مرکز اورژانس حیوانات در ممفیس مشاهده می شود. کم آبی زمانی اتفاق می‌افتد که بدن سگ شما آب و الکترولیت بیشتری نسبت به دریافتی خود از دست می‌دهد و متعاقباً باعث ایجاد مشکلات شدید در اندام‌های داخلی، دمای بدن، مفاصل و هضم آن‌ها می‌شود.

کم آبی در سگ ها چیست؟

همه پستانداران اعم از انسان و سگ برای حفظ عملکرد صحیح بدن خود به آب متکی هستند. در واقع، آب نقش حیاتی در عملکرد تقریباً هر عملکرد بدن ایفا می کند. زمانی که سگ شما آب و الکترولیت بیشتری نسبت به دریافتی خود از دست می دهد، کم آبی رخ می دهد و بدن سگ شما شروع به تجزیه می کند. کم آبی در سگ ها یک نگرانی بسیار جدی است که می تواند منجر به نارسایی کلیه، از دست دادن هوشیاری و در موارد شدید مرگ شود.

کم آبی سگ چگونه اتفاق می افتد؟

بدن سگ شما به طور طبیعی در طول روز آب خود را به سادگی از طریق نفس نفس زدن، تنفس، ادرار، مدفوع و تبخیر از طریق پنجه های خود از دست می دهد. این از دست دادن مایعات و الکترولیت ها پس از خوردن و نوشیدن سگ شما جبران می شود. اگر بدن توله سگ شما به جایی برسد که مایعات دریافتی او کمتر از مقداری باشد که از دست می دهد، جریان خون بدن و حجم مایعات کاهش می یابد و این امر باعث کاهش اکسیژن رسانی به اندام ها و بافت های حیوان خانگی شما می شود. الکترولیت ها مواد معدنی طبیعی هستند که انسان و سگ برای حفظ سلامت بدن خود به آنها نیاز دارند. الکترولیت ها شامل سدیم، کلرید و پتاسیم هستند که به تعادل pH بدن، انتقال مواد مغذی به سلول ها، تسهیل عملکرد ماهیچه ها و تنظیم عملکرد عصبی کمک می کنند.

علائم کم آبی در سگ ها

رایج‌ترین و ساده‌ترین علامت کم آبی، از دست دادن خاصیت ارتجاعی پوست سگ شما است. اگر پوست سگ خود را به آرامی بکشید و به راحتی به حالت اولیه خود برنگردد، سگ شما احتمالاً از کم آبی رنج می برد! خشکی دهان یکی دیگر از علائم کم آبی در سگ است. خشکی دهان زمانی است که لثه های حیوان خانگی شما رطوبت خود را از دست می دهند و خشک و چسبناک می شوند و بزاق سگ شما غلیظ و خمیری می شود. سایر علائم کم آبی بدن شامل از دست دادن اشتها، نفس نفس زدن و خشکی بینی است. در موارد شدید، چشمان سگ شما ممکن است فرو رفته یا حیوان خانگی شما ممکن است از شوک به زمین برود.

علل اولیه کم آبی بدن

سگ شما ممکن است به دلایل مختلفی از جمله گرمازدگی، بیماری، تب، استفراغ یا اسهال مداوم و مصرف ناکافی مایعات دچار کم آبی شود.

اگر سگ شما دچار کم آبی شد، درمان فوری

اگر سگ شما علائم شوک، گرمازدگی یا کم آبی شدید را نشان داد، فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید. دامپزشک شما ممکن است به شما توصیه کند در حالی که در راه رفتن به مطب هستید، شروع به ارائه مقادیر کمی آب برای شروع فرآیند آبرسانی به سگ خود کنید. درمان سگ هایی که از این سطح از کم آبی رنج می برند، هیدراتاسیون مجدد با استفاده از مایعات داخل وریدی است. اگر سگ شما کم آب شده است، هر چند دقیقه مقدار کمی آب به سگ خود بدهید یا تکه های یخ را برای لیسیدن به سگ خود بدهید. همچنین می‌توانید لاکتات رینگر (مایع جایگزین الکترولیت) را برای سگ خود تهیه کنید تا به جبران مواد معدنی از دست رفته کمک کند. مهم است که به یکباره مقدار زیادی آب ندهید زیرا این امر می تواند باعث استفراغ سگ شما شود و حتی باعث کم آبی بدن شود. حتی اگر سگ شما از یک علت خفیف کم آبی رنج می برد، ایده خوبی است که برای توصیه های بیشتر با دامپزشک خود تماس بگیرید.

جلوگیری از کم آبی سگ شما

اگر سگ شما از حملات مداوم یا شدید استفراغ و اسهال رنج می برد، با دامپزشک خود تماس بگیرید تا معاینه را برای تعیین علت زمینه ای تعیین کند. استفراغ و اسهال شدید می تواند نشانه تعدادی از شرایط جدی باشد و نیاز به توجه فوری دارد. برای کمک به هیدراته نگه داشتن سگ خود در هنگام تجربه این علائم، به حیوان خانگی خود محلول الکترولیتی بدهید تا زمانی که احساس بهتری کند. اگر علائم ادامه یابد، مایعات IV ممکن است تنها راه جلوگیری از عوارض جانبی جدی کم آبی بدن باشد. برای جلوگیری از کم آبی سگ سالم خود، همیشه یک منبع آب آشامیدنی تمیز به راحتی در دسترس و کافی برای حیوان خانگی خود فراهم کنید. اگر سگ شما در هوای گرم در خارج از منزل وقت می گذراند یا از ورزش شدید لذت می برد، برای هیدراته ماندن به مقدار بیشتری آب نیاز دارد.

سگ ها معمولاً به ازای هر پوند وزن بدن حداقل یک اونس آب در روز نیاز دارند. اگر مطمئن نیستید که سگ شما به اندازه کافی نوشیدنی می‌نوشد، از دامپزشک خود در مورد چگونگی اطمینان از مصرف مایعات کافی از سگ خود بخواهید.

منبع

مشکلات رفتاری سگ - کوپروفاژی

چرا سگ ها مدفوع می خورند؟

در حالی که اغلب موارد کوپروفاژی صرفاً رفتاری به نظر می رسد، در واقع مشکلات پزشکی متعددی وجود دارد که می تواند باعث کوپروفاژی شود یا به آن کمک کند. قبل از اینکه بتوان یک تشخیص صرفاً رفتاری انجام داد، ابتدا باید این مشکلات را رد کرد.

برخی از علل پزشکی چیست؟

هر مشکل پزشکی که منجر به کاهش جذب مواد مغذی شود، باعث ناراحتی دستگاه گوارش یا افزایش جذابیت مدفوع سگ شود، می تواند منجر به کوپروفاژی شود. علاوه بر معاینه فیزیکی کامل، رژیم غذایی توله سگ و دفعات مدفوع و قوام آن باید ارزیابی شود. آزمایش مدفوع برای انگل ها حداقل سطح آزمایش خواهد بود. اگر مدفوع به طور غیرمعمول نرم است یا به نظر می رسد که هضم ضعیفی داشته باشد، ممکن است آزمایش های اضافی مدفوع یا خون ضروری باشد. تغذیه با رژیم غذایی با قابلیت هضم ضعیف، تغذیه کم و شرایط پزشکی که جذب را کاهش می دهد مانند کمبود آنزیم های گوارشی یا انگل ها می تواند منجر به سوءتغذیه یا کمبود ویتامین و مواد معدنی و در نتیجه افزایش اشتها و احتمالاً مدفوع خوردن شود. علاوه بر این، اگر مدفوع حاوی مقادیر زیادی مواد غذایی هضم نشده باشد، احتمال اینکه توله سگ مدفوع را بخورد، افزایش می یابد.

هنگامی که سگ های بالغ شروع به خوردن مدفوع می کنند، ممکن است به دلیل سوء جذب مواد مغذی یا کمبودهای غذایی باشد. علاوه بر این، هر شرایطی که ممکن است باعث افزایش اشتها یا اشتهای غیرعادی شود، مانند دیابت، بیماری کوشینگ، بیماری تیروئید، یا درمان با برخی داروها مانند استروئیدها ممکن است منجر به افزایش مدفوع شود. سگ هایی که در محدودیت کالری شدید قرار می گیرند یا با رژیم های غذایی متعادل تغذیه می شوند نیز ممکن است شروع به خوردن مدفوع کنند. همچنین باید توجه داشت که اگر سگی به مدفوع سگ خاصی علاقه نشان داد، سگ دیگر باید برای هر نوع بیماری که ممکن است منجر به هضم ضعیف غذا شود (در نتیجه مواد مغذی اضافی در مدفوع باقی می‌ماند) آزمایش شود. ).

برخی از دلایل رفتاری که سگ ممکن است مدفوع خود را بخورد چیست؟

کوپروفاژی یک مشکل رایج در برخی از توله سگ ها است که معمولاً در بزرگسالی با تغذیه خوب و هدایت و نظارت مناسب برطرف می شود. توضیحات زیادی برای این رفتار ارائه شده است. وقتی توله‌سگ‌ها بدون نظارت رها می‌شوند، ممکن است به سادگی شروع به بررسی، بازی و حتی خوردن مدفوع به عنوان یک بازی، رفتار تحقیقی یا جمع‌آوری کنند. از آنجایی که کوپروفاژی ممکن است توجه زیادی را به خود جلب کند، این رفتار ممکن است بیشتر تقویت شود. همچنین ممکن است یک جزء مشاهده ای وجود داشته باشد، زیرا عوضی مدفوع توله سگ را در لانه تمیز می کند و می بلعد، و توله ها ممکن است یاد بگیرند که رفتار مادر یا سایر همبازی های خود را که این رفتار را انجام می دهند تقلید کنند.

در سگ‌های بالغ، رفتار ذاتی نظافت و تمیز کردن توله‌های نوزاد و خوردن مدفوع آنها، همراه با این واقعیت مستند که سگ‌ها تمایل به جذب عفونت یا ترشحات جفت خود دارند، ممکن است برخی از موارد را توضیح دهد. انگیزه کوپروفاژی مداخله زودهنگام می تواند به کاهش احتمال تبدیل شدن این رفتار به یک عادت طولانی مدت کمک کند. صاحبی که از تکنیک آموزشی منسوخ، غیرانسانی و بی فایده "چسباندن بینی سگ" در مدفوع خود در زمانی که خانه را کثیف کرده است، استفاده می کند، ممکن است باعث تشویق بیشتر کوپروفاژی شود.

چرا سگ ها مدفوع حیوانات دیگر را می خورند؟

این رفتار شبیه به پاکسازی است. دزدیدن اقلام غذایی، هجوم به سطل های زباله، جویدن یا خوردن اقلام غیر خوراکی که اکثر انسان ها آن را غیرعادی یا حتی منزجر کننده می دانند، برای سگ ها غیرعادی نیست. مدفوع گربه و برخی دیگر از حیوانات اغلب دارای ویژگی های جذاب (بو، بافت و طعم) هستند تا بر این واقعیت غلبه کنند که آنها فضولات مدفوعی هستند. سگ هایی که مدفوع حیوانات گیاهخوار را می خورند ممکن است جذب گیاهان هضم شده شوند. در واقع، خود مدفوع به ندرت برای سگ ها ناخوشایند است. این یکی از بوهایی است که در هنگام بررسی محیط خود مدام جذب آن می شوند.

چگونه می توان کوپروفاژی را درمان کرد؟

کوپروفاژی را می توان با جلوگیری از دسترسی به مدفوع، با تمیز کردن کامل اموال حیوان خانگی و با نظارت مداوم زمانی که حیوان در خارج از منزل است، اصلاح کرد.

اگر از دفعات و زمان دفع مدفوع سگ خود یادداشتی تهیه کنید، باید بتوانید او را در فضای باز همراهی کنید، صبر کنید تا سگتان از بین برود (آموزش بر اساس دستور می تواند مفید باشد)، سگ خود را با خود صدا کنید و آن را برای یک جایزه بنشینید، و مدفوع را تمیز کنید قبل از اینکه سگ خود را تنها بگذارید. در اولین نشانه‌ای از هر بو کردن یا بررسی مدفوع، سگ باید با یک فرمان محکم یا کشیدن سریع افسار قطع شود (این امر به‌ویژه برای سگ‌هایی که سرشانه می‌بندند مؤثر است).

منبع